કાવ્ય:સીતા.....

             સીતા...

જય જય જનક નંદીની

સુનૈના દુલારી,ઉર્મીલા ચ ભગિન્યા,રામસ્ય અર્ધાંગિની...નમસ્તસ્યે નમસ્તસ્યે નમસ્તસ્યે સીતા દેવ્યૈ:નમો.નમઃ

તપ જપ ને પતિવ્રતાધર્મ કવચ થકી જગમાં સતી તરીકે પુજાતા...સ્ત્રીઓમાં તમે પ્રેરણા કહેવાતા,

જય જય સીતે માતભવાની,વિષ્ણુ પ્રિયા

લક્ષ્મી અંશા અવતારીણી,

તમારા નામથી જાણે અજાણે લાગેલ કલંક મટી પવિત્ર વ્યક્તિત્વ નિખરતુ,

જય જય જય માતભવાની,ધરતી પર પાપાચાર જોઇ માડી નારાયણ ને પગલે પગલે ચાલી લક્ષ્મી મટી સીતાજી બન્યા રે...

ખેતર ખેડતા એકપુત્રી મળી 

જનકને એના આગમનથી મિથિલા માં વર્ષા આવી જો

આખીય મિથિલા હરખે હરખે આનંદ કરી બાળકન્યારુપી દેવીની ચરણવંદના કરી,ધરણીપુત્રી સીતાની નામે નામચિન થઈ ગઈ..

પિનાક ધનુષ તોડી રામ સીતાને વર્યા જો,રાવણ શું હરણ કરી ગયો,નિષ્કલંક દેવી સીતા શું અપવિત્ર થઈ ગઈ રામ આપ ક્યાં ના ભગવાન?સતીની અગ્નિ પરીક્ષા લીધી,તમારું હ્રદય પ્રભુ શું પાષાણ થઈ ગયું,

સપતવિધી સીતાની થઈ ત્યાં ધરણીકંપન થયું, આખુ અયોધ્યા અચંબામાં મૂકાયુ સાથે આખીય નગરીમાં હાહાકાર મચી ગયો.ધરણી માં સીતાજી સંગ જળમાર્ગ થકી વૈકુંઠધામ નિસર્યા રે....

શૈમી ઓઝા "લફ્ઝ"